Zeka Labirenti: Kaybolan Zaman

Bir zamanlar, bir kasabada yaşayan genç bir kız olan Elif, özellikle zeka oyunlarına ve bulmacalara karşı büyük bir ilgi besliyordu. Bir gün, Elif köyün dışında eski bir malikaneye rastladı. Merakına yenik düşerek içeri girmeye karar verdi. Malikane oldukça kalabalık ve karışıktı; fakat Elif, içinde kaybolmak instead a bir maceraya atılmak istedi.

Girdikten sonra, Elif’in karşısına bir kapı çıktı. Kapının üzerinde şu yazıyordu: “Bu kapıyı geçmek için bir bilmeceye doğru cevap vermelisin. Eğer cevabın doğruysa, saatler geri sayacak ve sana büyük bir hazine kazandıracağım. Eğer yanlışsa, içindeki zamana hapsolacaksın.” Elif içeri girdi ve kapının ardındaki odaya geçti.

Oda karanlık fakat ilginç nesnelerle doluydu. Duvarlarda eski tablolar, masalarda garip cisimler vardı. Bir köşede, bir sandığın önünde bir not buldu. Not, şu şekildeydi: “Zihnini çalıştır; cevap seni kurtaracak. İşte bilmece:”

Elif, derhal dikkat kesildi ve metni okumaya başladı:

“Beni yok etmeden önce beni görmelisin,
Sesim yok ama yanımda beni hissedebilirsin.
Zamanla gelirim ama bir o kadar hızla geçerim,
Benimle geçirdiğin her saat, senin için bir hazinedir.
Nedir bu?”

Elif, bilmeceyi düşünmeye başladı. Zeka oyunlarına olan tutkusuyla, bu sorunun altında yatan derin anlamı çözmeye niyetlendi. Zihninde çeşitli cevaplar dönerken, bir yandan bu sırrın arkasındaki anlamı çözmenin yoğun merakını hissediyordu. Cevap arayışıyla birlikte, kalbi hızla çarpmaya başladı.

Sorunun zorluğuna dair ipucu: “Zamanın ve algının derinliklerine inmeyi gerektiren bir düşünce.”

Zorluk Seviyesi: Zor